کشف فرآیند با نرم‌افزار Disco

شکل 4: شروع نمونه نمایش فرآیند خرید.

فرآیند کشف شده به یک شکل ساده و قابل درک، تصویرسازی شده است: شروع فرآیند با نماد مثلث در بالای نقشه فرآیندی نشان داده شده است (برای دیدن شکل 4 مراجعه کنید). به همین ترتیب، پایان فرآیند با نماد توقف نشان داده شده است (برای دیدن شکل 5 مراجعه کنید). فعالیت‌ها با جعبه‌ها نمایش داده می‌شوند و جریان فرآیند بین دو فعالیت با یک پیکان نمایش داده می‌شود. پیکان‌های خط چین به فعالیت‌هایی اشاره می‌کنند که در ابتدا یا در انتهای فرآیند رخ داده‌اند. به طور پیش‌فرض، فراوانی‌های مطلق در اعداد پیکان‌ها و فعالیت‌ها نمایش داده می‌شوند (برای دیدن شیوه تغییر معیارهایی که در نقشه فرآیند نمایش داده می‌شوند به «معیارهای فراوانی و عملکرد» مراجعه کنید). ضخامت پیکان‌ها و رنگ‌آمیزی فعالیت‌ها این اعداد را به صورت بصری پشتیبانی می‌کنند.

 

شکل 5: پایان نمونه نمایش فرآیند خرید.

به عنوان مثال:

در شکل 4 می‌توانیم ببینیم که در مجموعه داده، 608 مورد (نمونه‌های مختلف از فرآیند خرید) وجود دارد که همه با فعالیت ایجاد درخواست خرید شروع می‌شوند. پس از آن، فرآیند به دو مسیر جایگزین تقسیم می‌شود: در 374 مورد فعالیت تجزیه و تحلیل درخواست خرید پس از ایجاد درخواست خرید انجام شد.

در  234 مورد دیگر، فعالیت ایجاد درخواست برای درخواست قیمت توسط درخواست‌کننده انجام شد. از آنجا که مسیری که 374 مورد از آن «عبور کرده‌اند» جریان اصلی در این قسمت از فرآیند را نشان می‌دهد، با یک پیکان ضخیم نمایش داده شده است. در کل، فعالیت تجزیه و تحلیل درخواست قیمت  (در مجموع 1107 بار)—تقریباً دو برابر تعداد موارد موجود در مجموعه داده! اجرا شده است  این از حلقه بازگشتی با فعالیت اصلاح درخواست قیمت‌های درخواست‌کننده ناشی می‌شود (شکل 4 را ببینید). به طور تکراری، سفارشات خرید اصلاح می‌شوند و نیاز به مجدداً تجزیه و تحلیل دارند، که البته بسیار ناکارآمد است و از دیدگاه بهبود فرآیند، باید بفهمیم چه اتفاقی می‌افتد. شاید افراد ندانند چه مواردی برای خرید کردن مجاز است، و ممکن است مشکل با به‌روزرسانی راهنمای خرید یا ارائه آموزش اضافی حل شود.

شکل 5 یک قطعه دیگر از انتهای فرآیند خرید نشان می‌دهد. می‌توانیم ببینیم که 413 سفارش خرید تکمیل شده و با پرداخت فاکتور پایان می‌یابدند. برخی دیگر نیز در مراحل ابتدایی‌تر فرآیند متوقف می‌شوند (پیکان خط چین دیگر را ببینید). در واقع، در شکل 4 می‌توانیم ببینیم که برخی از آن‌ها پس از فعالیت تجزیه و تحلیل درخواست قیمت متوقف می‌شوند (پیکان خط چین در پایین قطعه نمایش داده شده).

 

تنظیم سطح جزئیات در نقشه فرآیندی شما

فرآیندهای واقعی اغلب می‌توانند بسیار پیچیده شوند. بنابراین، Disco به شما این امکان را می‌دهد که سطح جزئیاتی که می‌خواهید ببینید را به صورت تعاملی تنظیم کنید. دو کنترل اسلایدر وجود دارد که می‌توانید از آنها برای تغییر سطح جزئیات نشان داده شده در نقشه فرآیند خود استفاده کنید:

1. فعالیت‌ها

کنترل اسلایدر فعالیت‌ها تعداد فعالیت‌هایی را که در نقشه فرآیند شما نشان داده می‌شود تحت تأثیر قرار می‌دهد، از تنها فعالیت‌های پرتکرار تا همه شامل فعالیت‌های کمتر تکرار.

2. مسیرها

کنترل اسلایدر مسیرها تعداد مسیرهایی را که در نقشه فرآیند شما نشان داده می‌شود تعیین می‌کند، از جریان‌های فرآیندی بسیار مهم ترین تا همه اتصالات (حتی کمترین) بین فعالیت‌ها.

 

تصویر 6: اسلایدر فعالیت‌ها تأثیرگذار بر تعداد فعالیت‌های نمایش داده شده در نقشه فرآیند شما است. این اسلایدر از نمایش تنها فعالیت‌های جریان فرآیند پرتکرارتر شما در نقطهٔ پایین‌تر (0٪) شروع می‌شود و تا نمایش همهٔ فعالیت‌ها (100٪) ادامه دارد.

در تصویر 6 می‌توانید ببینید که چگونه فرآیند نمونه خرید از بخش قبل به نمایش درآمده‌است وقتی که اسلایدر فعالیت‌ها به نقطهٔ پایین‌ترین مقدار تنظیم شده است. تنها فعالیت‌هایی که در پرترکرارترین حالت اجرای فرآیند رخ می‌دهند، نمایش داده می‌شوند.

هنگامی که اسلایدر فعالیت‌ها را به سمت بالا حرکت دهید، به تدریج همچنین فعالیت‌های کمتر پرتکرار نیز شامل می‌شوند، تا نمایش همهٔ فعالیت‌هایی که هرگز اتفاق نیافته‌اند (حتی اگر فقط یک یا دو بار رخ داده باشند). به عنوان مثال، در تصاویر 3 و 4، یک قطعه فرآیند با نمایش 100٪ از فعالیت‌ها را مشاهده می‌کنید: فعالیت‌های کمتر پرتکرار مانند اصلاح درخواست خرید که تنها 11 بار رخ داده است، نیز نمایش داده می‌شود.

شکل 7: اسلایدر مسیرها می‌تواند برای نمایش تنها مسیرهای بسیار مهم در نقشه فرآیند شما (وضعیت 0% اسلایدر) تا تمام اتصالات بین فعالیت‌هایی که رخ داده‌اند (وضعیت 100%) استفاده شود.

اسلایدر مسیرها بر اساس فعالیت‌هایی که در حال حاضر توسط اسلایدر فعالیت‌ها نمایان شده‌اند (به عنوان مثال، همه یا فقط یک زیرمجموعه) عمل می‌کند. اگر اسلایدر مسیرها به نقطه پایین‌ترین تنظیم شود، تنها اتصالات بسیار مهم بین این فعالیت‌ها نشان داده می‌شوند. به این ترتیب، Disco اطمینان حاصل می‌کند که همیشه تمامی فعالیت‌های شما متصل هستند و از «قطعه‌های فرآیند» آویزان که حتی اگر به یک نقشه فرآیند ساده نگاه کنید نمی‌توانید آنها را در زمینه با سایر فعالیت‌ها قرار دهید، جلوگیری می‌کند. به عنوان مثال، در شکل 3 و در شکل 4 فرآیند خرید با تمامی فعالیت‌ها (اسلایدر فعالیت‌ها به 100% کشیده شده) و فقط اتصالات بسیار مهم بین آنها (اسلایدر مسیرها به نقطه پایین‌ترین تنظیم شده) را مشاهده می‌کنید.

در شکل 4 می‌توانید ببینید که هنوز تمام جزئیات فرآیند نشان داده نشده است زیرا فعالیت اصلاح درخواست خرید 11 بار بعد از فعالیت تجزیه و تحلیل درخواست خرید انجام شده است (پیکان ورودی با شماره 11 را ببینید)، اما تنها 8 بار فرآیند به تجزیه و تحلیل درخواست خرید بازگشته است (پیکان خروجی با شماره 8 را ببینید). اعداد هنوز هم مطابقت ندارند. فرآیند در موارد دیگر به کجا رفته است؟ این امکان با کشیدن اسلایدر مسیرها به 100% مطابق شکل 7 نشان داده می‌شود. می‌توانیم ببینیم که 3 بار فرآیند به‌صورت مستقیم از اصلاح درخواست خرید به فعالیت ایجاد درخواست برای درخواست قیمت توسط درخواست‌کننده رفته است.

برای تعیین سطح مناسب جزئیات برای فرآیند خود، توصیه می‌شود با وضعیتی که Disco به صورت خودکار هنگام ایجاد نخستین نقشه فرآیند برای شما تعیین می‌کند، شروع کنید. سپس، با کشیدن اسلایدر فعالیت‌ها، فعالیت‌هایی که می‌خواهید ببینید را نشان دهید. بیشتر اوقات، شما قادر خواهید بود 100% از فعالیت‌ها را نشان دهید و همچنین یک نقشه فرآیند قابل خواندن بدست آورید. سپس شروع به جلب اسلایدر مسیرها کنید تا حداکثر ممکن بلند شود. وقتی نقشه فرآیندی خیلی پیچیده می‌شود تا این حد که نتوانید آن را به خوبی بررسی کنید، از افزایش اسلایدر مسیرها پرهیز کنید. به این ترتیب، می‌توانید تصویرسازی‌های فرآیند به مراتب کامل و همچنان خوانا برای تقریباً هر فرآیندی بدست آورید، مهم نیست چقدر پیچیده باشد.

اگر می‌خواهید تحلیل خود را بر روی یک مجموعه داده جدید تکرار کنید یا فرآیند را در بین چند مجموعه داده مقایسه کنید، اغلب می‌خواهید وضعیت اسلایدرها را ثابت نگه دارید. با این حال، حرکت دادن اسلایدرها به نقطه دقیق درصدی که می‌خواهید مشاهده کنید ممکن است سخت باشد. بنابراین، می‌توانید به صورت صریح درصد اسلایدرهای فعالیت‌ها و مسیرها را با کلیک بر روی یکی از برچسب‌های درصد زیر اسلایدرها تعیین کنید (شکل 8 را ببینید).

شکل 8: با کلیک بر روی برچسب زیر اسلایدرها، می‌توانید یک درصد ثابت برای اسلایدرهای جزئیات فعالیت و مسیرها تنظیم کنید.

اسلایدرهای ساده‌سازی عالی هستند، زیرا می‌توانند با فرآیندهای بسیار پیچیده کنار بیایند. علاوه بر این، بیشترین دامنه فرآیند (همه فعالیت‌ها) اغلب می‌تواند حفظ شود، که اطمینان حاصل می‌کند که همچنین می‌توان به بررسی فعالیت‌های با تکرار کم پرداخت. در همان زمان، برای بیشتر مجموعه‌های داده فیلتر نشده، به ندرت ممکن است تمام مسیرها آشکار شوند که می‌تواند به گیج شدن شما منجر شود هنگامی که نقشه‌های فرآیند خود را خارج از Disco به اشتراک می‌گذارید یا ارائه می‌دهید، زیرا اعداد مطابقت ندارند (هنوز).

اگر این را به عنوان یک مشکل ببینید، توجه داشته باشید که می‌توانید همچنین نقشه فرآیندی خود را با تمرکز بر روی نسخه‌های اصلی ساده‌تر کنید.

جستجوی فعالیت‌ها در نقشه‌های فرآیند شما

هنگامی که نقشه‌های فرآیندی دارید که شامل بسیاری از فعالیت‌های مختلف هستند، گاهی اوقات سخت است فعالیت خاصی که به آن علاقه دارید را پیدا کنید. در چنین شرایطی، می‌توانید از فیلد جستجو در گوشه راست بالای نقشه فرآیند استفاده کنید.

شکل 9: هنگامی که شروع به تایپ در فیلد جستجو می‌کنید، Disco به صورت تعاملی تمام فعالیت‌هایی را که حاوی عبارت جستجو فعلی هستند، برای شما برجسته می‌کند.

شکل 10: هنگامی که چند کلمه می‌نویسید، می‌توانید جستجوی خود را به فعالیت‌هایی که همه این کلمات را شامل می‌شوند، محدود کنید.

عمل جستجو به شکل زیر است:

1. شما به سادگی شروع به تایپ در فیلد جستجو می‌کنید، همانطور که در (1) در شکل 9 نشان داده شده است. در حین تایپ، Disco تمام فعالیت‌هایی را که با عبارت جستجو مطابقت دارند را برجسته می‌کند (به شکل 9، پیکان‌های قرمز و درشت را ببینید) و به صورت خودکار به نقشه فرآیند بزرگنمایی می‌کند تا تمام فعالیت‌های مطابق را متمرکز کند.
2. می‌توانید جستجوی خود را با نوشتن چند کلمه، مانند شکل 10 نشان داده شده، محدود کنید.
3. اگر می‌خواهید به عقب بروید، می‌توانید به سادگی کلمه‌ای را که در فیلد جستجو نوشته‌اید، با فشار دادن کلید حذف حذف کنید.
4. اگر می‌خواهید در نمای متمرکز بمانید اما نشانگرهای پیکان قرمز را حذف کنید، دکمه x کوچک در گوشه راست فیلد جستجو را فشار دهید (مانند (2) در شکل 9). این عمل باعث حذف پیکان‌های قرمز و درشت می‌شود اما سطح بزرگنمایی و موقعیت را حفظ می‌کند.

معیارهای فراوانی

در نمای پیش‌فرض، نقشه فرآیندی با فراوانی‌های مطلق نشان داده می‌شود. این به معنای این است که اعداد در فعالیت‌ها و در مسیرها نشان می‌دهند که هر فعالیت چند بار انجام شده است یا چند بار این مسیر خاص «پیموده شده» است. شما می‌توانید تصویر را تغییر دهید و همچنین معیارهای دیگر را مستقیماً در نقشه فرآیند خود نشان دهید.

معیارهای فراوانی به شما نشان می‌دهند کدام قسمت‌های فرآیند شما بیشترین بار اجرا شده‌اند. شما می‌توانید بین آنها جابجا شوید همانند شکل 11 نشان داده شده است.

1. فراوانی مطلق: این نمای پیش‌فرض بر اساس فراوانی کلی برای همه داده‌ها نشان داده می‌شود که در ابتدای این فصل توضیح داده شد: تعداد کل بارها که یک مرحله خاص از فرآیند انجام شده است یا چقدر این مسیر خاص “پیموده شده” است، در طول کل مجموعه داده جمع‌آوری می‌شود (همچنین شکل 11 را ببینید).

2. فراوانی کیس ها : اگر در فرآیند خود تکرار داشته باشید، ممکن است مفید باشد که برای یک لحظه آن را نادیده بگیرید و فقط اعداد نسبی را از این دیدگاه بررسی کنید که چندین کیس از کدام فعالیت‌ها عبور کرده‌اند و به  چه مسیری رفته‌اند (با وجود اینکه فقط یک بار یا چند بار از آنجا عبور کرده‌اند).

نمونه نمای فراوانی مورد در شکل 12 نشان داده شده است که برخلاف نمای مطلق در شکل 11، اکنون مشخص می‌شود که از 608 مورد، 231 مورد از حلقه با فعالیت اصلاح درخواست قیمت‌نامه‌ای عبور کرده‌اند.

3. حداکثر تکرار: تعداد حداکثر تکرار در یک مورد را نشان می‌دهد. این گزینه به جای فراوانی مورد عمل می‌کند: به جای نادیده گرفتن تکرارها در یک مورد، دقیقاً بر روی تا چه حد فرآیند از یک فعالیت یا مسیر خاص برای همان مورد عبور کرده است، تمرکز می‌کند.

به عنوان مثال، در شکل 13 می‌توانیم ببینیم که حلقه با فعالیت اصلاح درخواست قیمت‌نامه‌ای تا 12 بار در یک مورد انجام شده است.

شکل 11: در نمای فراوانی یا عملکرد، می‌توانید معیاری که می‌خواهید نشان دهید را از لیست کشویی انتخاب کنید همانطور که در اینجا نشان داده شده است.

شکل 12: از گزینه‌ی فراوانی مورد استفاده کنید تا از تکرارها صرف نظر کرده و فقط اعداد نسبی را برای تعداد مواردی که از طریق کدام فعالیت‌ها و در امتداد کدام مسیرها عبور کرده‌اند، ببینید.

شکل 13: گزینه حداکثر تکرار به شما این امکان را می‌دهد تا ببینید تا چه حد تکرار در یک مورد در فرآیند شما رخ داده است.

معیارهای عملکرد
وقتی درباره جریان واقعی فرآیند به دست آورده‌اید، اغلب می‌خواهید بیشتر در مورد زمانی که در بخش‌های مختلف فرآیند خود صرف می‌شود بدانید. این همان چیزی است که معیارهای عملکرد برای هستند. می‌توانید با انتخاب تب عملکرد که معیارهای عملکرد و لجند نمایش را فراخوانی می‌کند (شکل 14 را ببینید)، به نمای عملکرد بروید.

1. مدت زمان کل: معیار پیش‌فرضی که هنگام ورود به نمای عملکرد نمایش داده می‌شود، مدت زمان کل است. این معیار مدت‌های جمع‌آوری‌شده (جمع شده در تمام موارد) برای اجرای هر فعالیت و تاخیرهای روی هر مسیر را نشان می‌دهد.
زیرا فراوانی‌های فعالیت‌ها و مسیرها در این نمای جمعی گنجانده شده‌اند، این به شما این امکان را می‌دهد که به سرعت نقاط زیان‌بخش فرآیند خود را پیدا کنید: به عنوان مثال، می‌تواند تاثیر بسیار بیشتری بر زمان کل تولید شما داشته باشد اگر بتوانید یک قسمت از فرآیند خود که به صورت مکرر انجام می‌شود را فقط 5 دقیقه به سرعت‌تر انجام دهید، به مقایسه با کاهش زمان صرف‌شده در یک مسیر فرآیند کم‌کاربردتر (حتی 1 روز) کاهش یابد.

نمونه‌ای از نمای عملکرد با گزینه مدت زمان کل در شکل 14 نشان داده شده است. در آنجا، ما مجموعه داده را فیلتر کرده‌ایم تا فقط نقشه فرآیند را برای مواردی که بیشتر از 70 روز طول می‌کشد نشان دهیم (برای یادگیری چگونگی انجام این کار، به فیلتر عملکرد مراجعه کنید) و اکنون می‌خواهیم بدانیم کجا زمان در فرآیند از دست می‌رود. به وضوح، بزرگ‌ترین نقطه‌ی تأثیرگذار تأخیر بین فعالیت اصلاح درخواست قیمت‌نامه‌ای و تجزیه و تحلیل درخواست قیمت‌نامه (پیکان قرمز ضخیم با زمان جمع‌آوری نمایش داده‌شده 11 سال) است. اگر از اعداد بزرگ گیج شده‌اید (تأخیرهای جمع‌آوری‌شده به راحتی می‌توانند به ماه‌ها یا سال‌ها اضافه شوند)، بخشی در مورد ترکیب معیارها بخوانید تا یاد بگیرید چگونه مدت زمان کل با معیارهای دیگر ترکیب شود.

مدت زمان کمینه: کمینه مدت‌های اجرایی و تاخیراتی که اندازه‌گیری شده‌اند.

استفاده از آمار مدت زمان کمینه می‌تواند مفید باشد زمانی که می‌خواهید بدانید چقدر سریع یک مرحله یا گذر فرآیند خاص می‌تواند باشد. سپس می‌توانید برای مواردی که بخش‌های خاصی از فرآیند واقعاً سریع بوده‌اند (به فیلتر پیرو مراجعه کنید) فیلتر کنید تا این موارد را به صورت دقیق‌تر بررسی کنید و ببینید آیا تجارب موفقیت‌آمیزی وجود دارد که از آن‌ها می‌توان به فرآیند کل انتقال داد.

از طرف دیگر، مدت زمان کمینه همچنین مشکلات را نیز ممکن است نشان دهد. به عنوان مثال، اگر یک فعالیت اجازه‌نامه از یک مدیر که معمولاً 20 دقیقه زمان می‌برد، مدت زمان کمینه آن تنها 10 میلی‌ثانیه باشد، می‌دانید که شما با یک وضعیت مشکوک روبرو هستید، مانند اینکه در واقع یک مرور دقیق از برنامه توسط مدیر صورت نگرفته است، یا که مشکلات کیفیت داده در داده‌های شما وجود دارد.

مدت زمان میانه: میانه زمان صرف‌شده درون و بین فعالیت‌ها نمایش داده می‌شود. در بسیاری از موارد، میانه (همچنین به نام 50 درصد) به شما ایده خوبی از ویژگی‌های عملکرد معمول یک فرآیند می‌دهد تا میانگین حسابی، به ویژه برای مجموعه داده‌هایی که حاوی داده‌های پرت است.

هرچند که میانه برای تجزیه و تحلیل بسیار مفید است، اما به نظر می‌رسد که محاسبه آن، هم از نظر قدرت محاسباتی و هم از نظر نیازهای حافظه، کمی مشکل است. Disco دارای یک الگوریتم بهینه‌سازی برای محاسبه میانه است که می‌تواند میانه دقیق را در سراسر Disco  محاسبه کند. وقتی با مجموعه داده بزرگ یا پیچیده کار می‌کنید و Disco دارای حافظه موجود کم باشد، به طور خودکار به یک روش محاسبه پیشرفته و با حافظه کارآمدتر جایگزین خواهد شد که می‌تواند مقدار میانه را با حداقل خطای ممکن برای داده‌های انتخاب‌شده تخمین بزند. می‌توانید میانه‌های دقیق را از میانه‌هایی که به روش محاسبه با حافظه کارآمدتر گذشته‌اند، با پیشوند تیلدا تشخیص دهید. به عنوان مثال، در شکل 15، مسیر با «تقریباً 142 میلی‌ثانیه» مدت زمان میانه تخمین زده شده است، در حالی که دیگر مسیرها (با «3.9 روز» و «71.1 دقیقه») دقیق هستند.

مگر اینکه با مجموعه داده‌های بسیار بزرگ کار کنید، احتمالاً هرگز میانه تخمین زده شده در Disco را نخواهید دید. و حتی زمانی که این امکان وجود دارد، احتمالاً میانه تخمین‌شده تنها کمی از میانه دقیق یا به هیچ وجه متفاوت نخواهد بود. و برای آن وقتهای نادر که شما به طور مطلق به دقت کلی میانه‌ها در یک مجموعه داده بزرگ نیاز دارید، می‌توانید به راحتی حافظه موجود برای Disco را در مرکز کنترل افزایش دهید. سیستم محاسبه میانه در Disco بهترین از هر دو دنیا را ارائه می‌دهد. در هر جایی که امکان دارد، شما یک میانه به طور کاملاً دقیق با حداقل حافظه و بهترین عملکرد سیستم خواهید داشت. هر زمان که این امکان وجود نداشته باشد، Disco به طور خودکار دقت را برای آن نقاط اندازه‌گیری افزایش می‌دهد که کمترین تفاوت را ایجاد می‌کند. به این ترتیب، شما می‌توانید تقریباً میانه‌های دقیق را برای مجموعه داده‌های بسیار بزرگ نیز دریافت کنید.

مدت زمان میانگین: مدت زمان متوسط (میانگین حسابی) صرف‌شده درون و بین فعالیت‌ها نمایش داده می‌شود. میانگین این مزیت را دارد که بیشتر از میانه شناخته شده است (مطالعه بالا را ببینید). بنابراین، شاید برای افراد بدون دانش آماری راحت‌تر باشد.

به عنوان مثال، در شکل 16 می‌توانید ببینید که در حالی که اجرای فعالیت Amend Request for Quotation Requester به طور میانگین تنها 9.8 دقیقه طول می‌کشد، تأخیر ایجاد شده توسط آن به طور میانگین 14.9 روز است.

مدت زمان بیشینه: بیشترین زمان‌های اجرایی و تأخیراتی که اندازه‌گیری شده‌اند.

آمار مدت زمان بیشینه به شما نشان می‌دهد که در چه بخش‌هایی از فرآیند شما بدترین حالات در خصوص اینکه چقدر طول کشیدند رخ داده است. یک استفاده دیگر از مدت زمان‌های بیشینه نیز می‌تواند مواردی باشد که می‌خواهید مراحل فرآیند خود را از مراحلی که توسط انسان‌ها انجام می‌شوند، تشخیص دهید. اگر یک مرحله از فرآیند به طور خودکار اجرا شود، تأخیری وجود ندارد یا تأخیر بسیار کمی دارد. بنابراین، این مراحل یا مسیرها با تأخیر بسیار کم یا فوری نمایش داده خواهند شد.

 

شکل14: گزینه مدت زمان کل به شما این امکان را می‌دهد که مناطق با تأخیرات بالا در فرآیند خود را ببینید، با نمایش زمان‌های جمعی (جمع‌شده بر روی تمامی موارد) برای هر مسیر و فعالیت.

شکل15: زمان میانه را در نقشه فرآیند خود استفاده می‌کنید، گاهی اوقات ممکن است پیشوند تیلدا (tilde) را ببینید اگر با مجموعه داده‌های بسیار بزرگ کار می‌کنید. با پیشوند  گذاشتن جلوی مقدار میانه با یک تیلدا، Disco به شما اعلام می‌کند که این میانه یک محاسبه دقیق نیست بلکه با یک خطای بسیار پایین تخمین زده شده است.

 

شکل16:گزینه مدت زمان میانگین، زمان اجرای میانگین برای هر فعالیت و زمان‌های میانی میانی برای هر مسیر را نمایش می‌دهد.

 

زمان‌های اجرای فعالیت‌ها فقط می‌توانند نمایش داده شوند اگر شما هر دو زمان شروع و اتمام را در مجموعه داده خود داشته باشید. اگر شما تنها یک زمان را در سیاق رویدادهای خود داشته باشید، هنوز می‌توانید زمان بین فعالیت‌ها را تجزیه و تحلیل کنید، اما مدت زمان فعالیت‌ها به صورت فوری نمایش داده می‌شود.

برای اطلاعات بیشتر درباره زمان‌های شروع و پایان و چگونگی اضافه کردن آنها، به مرجع واردات در “اضافه کردن چندین ستون زمان” مراجعه کنید.

ترکیب معیارها:
گاهی اوقات ممکن است شما بخواهید همه این معیارها را با یک نگاه ببینید و بین آنها جابجا نشوید. این کار با کلیک ساده روی یک فعالیت یا مسیر، همانطور که در شکل 17 نشان داده شده است، قابل دستیابی است و بدون در نظر گرفتن اینکه در چه نمایشگرهای معیارها هستید کار می‌کند.

برای حذف دوباره نمای کلی، فقط در جایی در پس‌زمینه نقشه فرآیند خود (خارج یا کنار یک فعالیت یا مسیر) کلیک کنید.شکل17:زمانی که بر روی یک فعالیت یا یک مسیر در نقشه فرآیند خود کلیک می‌کنید، می‌توانید همه معیارها را در یک نگاه در نمای کل مشاهده کنید.

علاوه بر این، شما می‌توانید همچنین دو معیار مختلف را به نمای نقشه فرآیند خود اضافه کنید. شما می‌توانید یک معیار فرعی را به تصویرنگاری نقشه فرآیند خود اضافه کنید، با کلیک بر روی دکمه اضافه کردن فرعی زیر لجند دیدگاه در پایین سمت راست (مشاهده شکل 18). معیار اصلی همچنان تصویرنگاری را مشخص خواهد کرد (رنگ‌ها، سایه‌ها، ضخامت پیکان‌ها) تا توجه شما را هدایت کند. اما حالا، برچسب‌های هر دو فعالیت و مسیر نیز شامل برچسبی با جزئیات معیار فرعی در زیر (برای مسیرها) و در پرانتز کنار (برای فعالیت‌ها) مقدار معیار اصلی خواهد شد.

تمام معیارهای فراوانی و معیارهای عملکرد به این روش می‌توانند ترکیب شوند.

شکل18:برای نمایش معیار اضافی در نقشه فرآیند خود، بر روی دکمه اضافه کردن فرعی زیر لجند کلیک کنید.

یکی از مواقعی که ترکیب دو معیار در نقشه فرآیند شما مفید است، زمانی است که شما تجزیه و تحلیل گلوگاه انجام می‌دهید. به عنوان مثال، در شکل 16 ما داشتیم تاخیرات متوسط در فرآیند را بررسی می‌کردیم. با این حال، هیچ یک از معیارهای میانگین و میانه تأثیر فراوانی را در نظر نمی‌گیرد. این بدان معناست که ممکن است ما تأخیرات بزرگی در یک گام فرآیند یا یک مسیر فرآیند ببینیم که فقط چند بار اجرا شده است. بهبود این بخش از فرآیند تأثیر زیادی بر کل فرآیند نخواهد داشت.

اگر از معیار مدت کل استفاده کنید، همانطور که در شکل 14 نشان داده شده است، می‌توانید مشاهده کنید که کجا بزرگ‌ترین تأخیرات به صورت کلی تجمع پیدا می‌کند. با این حال، اعداد کمتر معنی‌دار هستند تا درک کنید چقدر این تأخیرات برای یک مورد عادی هستند، چرا که برای کل مجموعه داده جمع شده‌اند.

برای حفظ تمرکز بر روی مهم‌ترین گلوگاه‌های و به راحتی دیدن تأخیر عادی برای هر گام و مسیر فرآیند، می‌توانید مدت کل را به عنوان معیار اصلی خود نگه داشته و یا مدت میانگین یا مدت میانه را به عنوان معیار فرعی اضافه کنید. در شکل 19 می‌توانید این ترکیب را برای مدت کل و مدت میانه مشاهده کنید. گلوگاه به وضوح شناسایی شده است (بزرگ، پیکان قرمز از Amend Request for Quotation Requester به Analyze Request for Quotation که به 11 سال مدت کل تجمع می‌یابد)، در حالی که می‌توانید مدت میانه (11 روز) را هم بخوانید.

 

شکل19:برای حفظ تمرکز بر روی نواحی با تأثیر بالا و همچنان قابلیت مشاهده تأخیرات متوسط، می‌توانید مدت کل (معیار اصلی) را با یک معیار فرعی مانند مدت میانه ترکیب کنید.

فیلتر کردن مسیرها از نقشه فرآیند

مربع نمایش داده شده  در شکل 17 ، به شما این امکان را می‌دهد که به سرعت مجموعه داده خود را برای مواردی که یک مسیر خاص را دنبال می‌کنند یا یک فعالیت خاص را اجرا می‌کنند، فیلتر کنید.

به عنوان مثال، در شکل 20 انتهای فرآیند خرید  را مشاهده می‌کنید. بطور واضح، جریان اصلی فرآیند از طریق دنباله فعالیت ارسال فاکتور -> آزادسازی فاکتور تامین‌کننده -> تأیید پرداخت فاکتور تامین‌کننده (که ممکن است در میان به حل اختلاف با تامین‌کننده منجر شود) می‌گذرد. در واقع، فعالیت تأیید پرداخت فاکتور تامین‌کننده یک گام فرآیند اجباری است که برای جلوگیری از تقلب ایجاد شده است.

با این حال، می‌توانید ببینید که 10 مورد مستقیماً از ارسال فاکتور به تأیید پرداخت فاکتور تامین‌کننده جریان پیدا کردند و از گام آزادسازی فاکتور تامین‌کننده مورد نیاز گذر می‌کنند. این یک مشکل انطباق است. به عنوان یک تحلیلگر فرآیند ما می‌خواهیم بیابیم که کدام موارد این گام فرآیند را که تصویب شده است، نادیده گرفته‌اند تا بفهمیم آنجا چه اتفاقی افتاده است و این اتفاقات را در آینده جلوگیری کنیم.

شکل20: 10مورد گام تأیید اجباری را در انتهای فرآیند خرید نادیده گرفته‌اند. به عنوان گام بعدی، می‌خواهیم به سراغ بررسی برویم تا بفهمیم که این ۱۰ مورد چه کسانی بوده‌اند.

عمق یافتن در مورد موارد خاصی که یک مسیر خاص را دنبال می‌کنند، آسان است: شما می‌توانید به سادگی بر روی مسیر مربوطه کلیک کنید تا  (overview badge) را مشاهده کنید که در شکل 21 نشان داده شده است.

 

شکل21: مرحله ۱: بر روی مسیر مربوطه کلیک کنید تا  (overview badge) را مشاهده کنید. بر روی دکمه فیلتر… کلیک کنید تا یک فیلتر برای این مسیر خاص اضافه شود.

هنگامی که دکمه فیلتر این مسیر… را فشار دهید، یک فیلتر پیش‌تنظیم شده به صورت خودکار به پشته فیلتر اضافه می‌شود (شکل 22). پس از اعمال فیلتر، به نقشه فرآیند باز می‌گردید که تنها برای این ۱۰ مورد فیلتر شده است (شکل 23).

 

شکل22: مرحله ۲: Disco به صورت خودکار یک فیلتر دنبال‌کننده (Follower Filter) اضافه و پیش‌تنظیم می‌کند. فقط کافی است دکمه اعمال فیلتر را فشار دهید تا فیلتر برای مجموعه داده شما فعال شود.

با این‌حال، در این شرایط نقشه فرآیند به ویژه جالب نیست. به جای این کار، می‌خواهیم ببینیم کدام موارد مسیر نامنطبق را دنبال کرده‌اند. بنابراین، می‌توانید به نمای موارد (Cases view) تغییر دهید (راهنمای تجزیه و تحلیل موارد را ببینید) که در شکل 24 نشان داده شده است تا جزئیات کامل در مورد ۱۰ موردی که مسیر ممنوعه را دنبال کردند، ببینید.

 

شکل23: مرحله ۳: به نمای موارد (Analyzing Cases) تغییر دهید تا اطلاعات دقیق در مورد این ۱۰ مورد را ببینید به جای نقشه فرآیند.

شکل24: مرحله ۴: در حال حاضر، نمای موارد یک لیست از تمام موارد در مجموعه داده فیلتر شده را نشان می‌دهد. در اینجا، مورد 812 انتخاب شده است و ما می‌توانیم تاریخچه آن را با تمام جزئیات آن بررسی کنیم.

در فیلتر کردن مسیرها از نقشه فرآیند، یک مسیر فیلتر شد و به صورت خودکار یک فیلتر دنبال‌کننده متناسب (Follower Filter) از نقشه فرآیند اضافه شد. به همین ترتیب، با کلیک بر روی فعالیت و فشردن گزینه «فیلتر این فعالیت…» می‌توان یک فعالیت را فیلتر کرد، همانطور که در شکل 25 نشان داده شده است.

 

شکل25: با کلیک بر روی هر فعالیت، گزینه “فیلتر این فعالیت…” ظاهر می‌شود که یک فیلتر ویژگی پیش‌تنظیم‌شده را به صورت میان‌بر برای افزودن به حالت اجباری فعال می‌کند که تنها مواردی را که از این فعالیت عبور می‌کنند، حفظ می‌کند.

این کار یک فیلتر ویژگی پیش‌تنظیم‌شده را اضافه می‌کند (شکل 26 را ببینید) که تنها باید اعمال شود تا مجموعه داده را به کسانی که این فعالیت را انجام داده‌اند، محدود کند (در اینجا این ۸۰ مورد است که فعالیت تسویه اختلاف با تامین‌کننده را انجام داده‌اند).

شکل26: دیسکو به طور خودکار یک فیلتر ویژگی اضافه و پیش‌تنظیم می‌کند. فقط کافی است که بر روی «اعمال فیلتر» کلیک کنید تا فیلتر را برای مجموعه داده‌های خود فعال کنید.

فیلتر کردن فعالیت‌های شروع و پایان از نقشه فرایند

علاوه بر فیلتر کردن مسیرها از نقشه فرایند و فیلتر کردن فعالیت‌ها از نقشه فرایند، می‌توانید نقاط شروع و پایان را نیز مستقیماً از نقشه فرایند فیلتر کنید. برای انجام این کار، به سادگی بر روی خط چین که به نقطه شروع اشاره می‌کند (یا خط چین  نقطه پایان) کلیک کنید که می‌خواهید فیلتر کنید.

به عنوان مثال، در شکل 27، بر روی خط چین از فعالیت Pay invoice به نقطه پایان کلیک کرده‌ایم.

 

شکل 27: کلیک بر روی خط چین باعث ظاهر شدن گزینه‌ی «فیلتر این فعالیت پایانی…» (یا به ترتیب «فیلتر این فعالیت با شروع …») می‌شود تا یک میان‌بر فیلترهای نقاط پایانی پیش‌تنظیم شده اضافه شود که فقط مواردی که با این فعالیت خاص به پایان می‌رسند (یا از این فعالیت شروع می‌شوند) را حفظ می‌کند.

پس از فشردن دکمه «فیلتر برای این فعالیت پایانی…»، یک فیلتر میان‌بر نقاط پایانی به طور خودکار به پشته‌ی فیلتر شما اضافه می‌شود. تنها کاری که باید برای محدود کردن مجموعه داده به 413 مورد که با فعالیت Pay invoice به پایان می‌رسند انجام دهید، اعمال فیلتر است (شکل 28). این کار به همان نحو برای فعالیت‌های شروعی در فرآیند شما انجام می‌شود.

 

شکل 28: دیسکو به طور خودکار یک فیلتر پایانی را اضافه و پیش‌تنظیم کرده و در حالت فیلتر مناسب، فیلتر را فعال می‌کند. فقط کافیست دکمه «اعمال فیلتر» را فشار دهید تا فیلتر برای مجموعه دادهٔ شما فعال شود.

انیمیشن فرآیند

انیمیشن یک راه برای بصری‌سازی جریان فرآیند در طول زمان می‌باشد که به صورت مستقیم در نقشهٔ فرآیند کشف شده قرار می‌گیرد (کمی شبیه به نمایش «فیلم» فرآیند شما). باید توجه داشت که انیمیشن با شبیه‌سازی اشتباه نشود. به جای شبیه‌سازی یک فرآیند، رویدادهای واقعی از لاگ به عنوان زمان وقوع آنها، در نقشهٔ فرآیند کشف شده، مجدداً پخش می‌شوند.

انیمیشن می‌تواند بسیار مفید باشد تا نتایج تجزیه و تحلیل را به مالکان فرآیند یا افراد دیگری که متخصص تجزیه و تحلیل فرآیند نیستند، ارتباط دهد. با نشان دادن چگونگی حرکت موارد در مجموعه داده از طریق فرآیند (با سرعت نسبی واقعی آنها)، فرآیند به معنای واقعی «زنده» خواهد شد.

به عنوان مثال، تصور کنید می‌خواهیم محدودیتی که در فرآیند خرید کشف کردیم وقتی که معیارهای عملکرد را در نقشهٔ فرآیند برای مواردی که بیشتر از 70 روز طول می‌کشند در ادغام معیارها تجزیه و تحلیل کردیم، را بصورت تصویری کنیم. برای شروع انیمیشن، فقط کافیست دکمهٔ کوچک با نماد پخش در پایین نمای نقشه را فشار دهید، همچنین (6) در تصویر 3 را ببینید. این کار نمای انیمیشن را نمایش می‌دهد همانطور که در تصویر 29 نشان داده شده است:

 

شکل 29: نمای انیمیشن در دیسکو. شروع انیمیشن با فشار دادن دکمهٔ پخش (1) و مشاهده جریان موارد شما از طریق نقشهٔ فرآیند کشف شده در طول زمان.

دکمهٔ پخش (1)
شروع انیمیشن با فشار دادن دکمهٔ پخش در گوشه پایین و سمت چپ انجام می‌شود. شما «حباب‌های» کوچک (معروف به توکن‌ها) را خواهید دید که از طریق نقشهٔ فرآیند حرکت می‌کنند. هر توکن یک مورد را نمایان می‌سازد و با سرعت نسبی واقعی مورد مربوط در لاگ رویداد حرکت می‌کند.

بین فعالیت‌ها، موارد با رنگ زرد روشن با حاشیه قرمز نمایش داده می‌شوند تا به راحتی تاخیرهای غیرضروری قابل تشخیص باشد (مانند ایجاد یک صف واضح از موارد در حلقه پشتیبانی از فعالیت Amend Request for Quotation Requester -> Analyze Request for Quotation در تصویر 29).

هنگامی که یک فعالیت انجام می‌شود، فعالیت فعلی با رنگ آبی مشخص می‌شود. پس از اتمام فعالیت، به آرامی به رنگ خاکستری باز می‌گردد تا بتوانید الگوهای دنباله فعالیت را در حالی که اتفاق می‌افتند، مشاهده کنید.

مواردی که در حال حاضر یک فعالیت را انجام می‌دهند با رنگ آبی روشن درون جعبه فعالیت نمایش داده می‌شوند (به عنوان مثال، در فعالیت Send Request for Quotation to Supplier در تصویر 29 در حال حاضر یک مورد این فعالیت را انجام می‌دهد).

هنگامی که دو فعالیت به صورت همزمان برای یک مورد انجام می‌شوند، در این زمان این مورد با دو توکن نمایش داده می‌شود.

انیمیشن بر اساس تمامی نشان‌گذاری‌ها در مجموعه دادهٔ شما به ترتیب زمانی اجرا می‌شود. این با مواردی شروع می‌شود که در ابتدا فعال بوده‌اند و با آخرین فعالیت‌های لاگ شما به پایان می‌رسد.

نمایشگر پیشرفت (2)
نمایشگر پیشرفت به شما نشان می‌دهد چه قسمتی از تایم‌لاین کل لاگ شما توسط انیمیشن پخش شده است. قسمت پخش شده با رنگ آبی مشخص شده و سوزن، مکان فعلی پخش را نشان می‌دهد. برای حرکت در تایم‌لاین، ساده‌ترین راه کشیدن سوزن به سمت چپ یا راست است.

علاوه بر مکان انیمیشن در پخش شما، تصویرسازی تایم‌لاین نیز به شما احساسی از میزان فعالیت در فرآیند شما در طول زمان می‌دهد (هر چه ضخیم‌تر، فعالیت بیشتر). این به شما کمک می‌کند که به عنوان مثال به دوره‌های «پرکار» فرآیند خود با انیمیشن بپرید.

زمان پخش فعلی (3)
موقعیت فعلی پخش در این پنجره تاریخ و زمان نمایش داده می‌شود. به عنوان مثال، در تصویر 29، انیمیشن وضعیت فرآیند خرید در جمعه 10 ژوئن 2011 ساعت 20:14 را نشان می‌دهد.

کنترل سرعت (4)
برای افزایش یا کاهش سرعت انیمیشن، می‌توانید این اسلایدر سرعت را به سمت چپ (کندتر) یا به سمت راست (سریعتر) حرکت دهید.

صدور انیمیشن (5)
برای خروجی گرفتن از انیمیشن به عنوان یک فایل فیلم، دکمهٔ Export را فشار دهید و محل ذخیره فیلم انیمیشن را در جلسه فایل آینده روی کامپیوتر خود انتخاب کنید. برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد خروجی گرفتن از انیمیشن‌ها به صفحه آن مراجعه کنید.

کنترل بزرگنمایی (6)
می‌توانید در نقشهٔ فرآیند متحرک با استفاده از این اسلایدر، بزرگنمایی کنید یا به عبارت دیگر از رول موس (کلید وسط ماوس) خود برای بزرگنمایی و کوچک‌نمایی استفاده کنید (با همان روش نمای نقشه عادی). برای حرکت در ناحیه فعلی نقشهٔ فرآیند خود می‌توانید از نوارهای افقی و عمودی کشویی استفاده کنید.

حالت تمام صفحه (7)
برای ارائه‌ها، ممکن است مفید باشد تا فقط روی انیمیشن تمرکز کرده و تا حد امکان از صفحه خود برای نمایش جریان فرآیند استفاده کنید. برای این کار، می‌توانید دکمهٔ حالت تمام صفحه را در گوشه راست بالا فشار دهید. هنگامی که می‌خواهید از حالت تمام صفحه بازگردید، به سادگی دوباره همان دکمه را در گوشه راست بالا فشار دهید.

بازگشت به نمای نقشه (8)
برای بازگشت به نمای نقشه عادی فرآیند خود، دکمهٔ خروج را در گوشه چپ بالا فشار دهید.

یکی از موارد استفاده اصلی از انیمیشن‌ها زمانی است که می‌خواهید به طور ذهنی نقاط ضعف و گره‌ها در فرآیند را شناسایی و برجسته کنید. در چنین وضعیت‌های گرهی، شما با داشتن تعداد زیادی از موارد که در مسیرهای خاصی انباشته می‌شوند، مواجه هستید. با این حال، اگر این موارد فقط بر روی یکدیگر قرار گیرند، نمی‌توانید گره را تشخیص دهید.

بنابراین، وقتی که بسیاری از موارد بر روی یک قسمت خاص انباشته شده و باعث ترافیک شده‌اند، دیسکو این موارد را در«حباب‌های» بزرگتر گروه‌بندی می‌کند (راهنمای تصویر 30 را ببینید).

شکل 30: اگر بسیاری از موارد بر روی یکدیگر انباشته شده باشند، حباب‌های بزرگتری ایجاد می‌شود تا گره را در فرآیند شما برجسته کند.

این امکان را به شما می‌دهد که به سرعت بدترین گره‌ها را بشناسید و تمرکز تلاش‌های بهبودی خود را روی آنها بگذارید. این همچنین یک اثر بصری عالی است که به شما امکان می‌دهد تا احساس بهتری نسبت به دینامیک موارد در حال حرکت در فرآیند خود پیدا کنید.

انیمیشن هماهنگ
معمولاً، انیمیشن فرآیند شما را به ترتیب زمانی پخش می‌کند. این به معنای این است که فرآیند بر اساس نشان‌گذاری‌های واقعی برای هر مورد در طول کل بازه زمانی مجموعه دادهٔ شما نشان داده می‌شود. این عالی است تا فرآیند را به عنوان چگونگی واقعی آن مشاهده کنید، تغییرات فرآیند را در طول زمان بشناسید، و دوره‌های پرکار و کم‌کارتر در مجموعه دادهٔ خود را شناسایی کنید (برای مثال، کشف الگوهای فصلی).

به عنوان مقابل، انیمیشن هماهنگ شروع به پخش همزمان همه موارد در داده‌های شما می‌کند. بنابراین، پخش همه موارد نسبت به یکدیگر نشان داده می‌شود. این به شما این امکان را می‌دهد که تحلیل کنید در چه زمانی از اجرای مورد، نقاط داغ و گره‌های فرآیند شما بیشترین برجستگی را دارند و عملکرد فرآیند خود را در میان موارد مجموعه داده‌های خود مقایسه کنید.

در تصویر 31، شما می‌توانید یک انیمیشن هماهنگ برای تمام سفارش‌های خریدی که بیشتر از 70 روز به طول انجام می‌انجامند ببینید. به جای تاریخ و زمان، پنجره زمان پخش حالا به شما نشان می‌دهد چقدر طول کل مواردی که در حال حاضر قابل مشاهده هستند، گذشته است. همچنین، نمایشگر پیشرفت حالا محدوده زمانی انتقال در داده‌های شما را نشان می‌دهد تازمان‌بندی داده‌های شما. به عنوان مثال، در تصویر 31 می‌توانید ببینید که در حالت پخش فعلی، 80 روز و 17 ساعت و 40 دقیقه و 45 ثانیه گذشته است. برای تمام مواردی که هنوز در حال انجام هستند، می‌توانید ببینید که در کجا از فرآیند در حال انتظار هستند.

شکل 31: با استفاده از انیمیشن هماهنگ، می‌توانید جریان تمام موارد را نسبت به یکدیگر مشاهده کنید. زمان پخش حالا نشان می‌دهد چه مدت موارد در حال اجرا بوده‌اند و در انیمیشن می‌توانید ببینید که هر مورد در آن مرحله از فرآیند کجا قرار دارد.

شما می‌توانید بین انیمیشن عادی و هماهنگ با فشردن دکمهٔ راست موس روی دکمه انیمیشن در نمای نقشه فرآیند دیسکو (مشاهده تصویر در شکل 32) انتخاب کنید.

 

 

تصویر 32: با راست‌کلیک بر روی دکمه انیمیشن، گزینهٔ “هماهنگی زمان‌های شروع موارد” را انتخاب کنید.

«من دکمه انیمیشن را پیدا نمی‌کنم»
اگر دکمه انیمیشن را در پایین نقشه فرآیند خود نمی‌بینید، به این معناست که شما یک مجموعه داده را بدون نشان‌گذاری زمانی وارد کرده‌اید.

اگر نشان‌گذارهای زمانی در مجموعه دادهٔ شما موجود هستند، می‌توانید پرونده را دوباره وارد کرده و اطمینان حاصل کنید که حداقل یک ستون به عنوان نشان‌گذار زمانی پیکربندی شده باشد. این اقدام سپس گزینه انیمیشن را در دیسکو فعال می‌کند.

«دیسکو به من اطلاع می‌دهد که مجموعه داده‌ام برای انیمیشن بسیار بزرگ است»
هرچند که دیسکو از توابع گرافیکی کارآمد و بهینه‌شده برای اجرای لحظه‌ای انیمیشن استفاده می‌کند، اما هنوز بخشی از برنامه است که نیاز به منابع زیادی دارد. بنابراین، امکان دارد که یک مجموعه داده بزرگ‌تر (به عنوان مثال، یک مجموعه داده با میلیون‌ها رویداد) برای انیمیشن کاملاً بزرگ باشد. اگر مجموعه داده‌ای که دارید بسیار بزرگ است، دیسکو به شما پیام زیر را نشان می‌دهد (مشاهده تصویر در شکل 33) و انیمیشن را بر اساس یک زیرمجموعه از داده‌های شما ایجاد می‌کند.

شکل 33: ممکن است لاگ شما برای ایجاد یک انیمیشن کامل بسیار بزرگ باشد. دیسکو به شما خواهد گفت چند مورد از موارد را می‌تواند استفاده کند و انیمیشن را بر اساس آن زیرمجموعه ایجاد می‌کند اگر روی «بله» کلیک کنید. اگر می‌خواهید بر روی کل مجموعه داده انیمیشن ایجاد کنید، می‌توانید به دیسکو اجازه دهید بیشتر حافظه اصلی را استفاده کند یا از یک فیلتر برای ایجاد یک مجموعه داده کوچکتر استفاده کنید.

سه گزینه برای مقابله با این وضعیت وجود دارد:

گزینه 1: استفاده از انیمیشن بر اساس زیرمجموعه ایجاد شده توسط دیسکو
می‌توانید به سادگی دکمه «بله» را فشار دهید و از انیمیشن بر اساس زیرمجموعه ایجاد شده توسط دیسکو استفاده کنید. در صفحهٔ نمایش در شکل 33، مشاهده می‌شود که دیسکو به شما نشان‌دهندهٔ چند درصد از موارد است که می‌تواند در انیمیشن شامل شود را ارائه داده است. این موارد مربوط به اولین xx % شناسه مواردی هستند که در فایل داده مبدأ شما ظاهر می‌شوند.

گزینه 2: افزایش حافظه اصلی شما
به طور عموم، تحلیل‌های شما در دیسکو توسط حافظه کامپیوتر شما محدود نمی‌شوند، زیرا داده‌هایی که در حافظه اصلی نمی‌گنجند، روی دیسک ریخته می‌شود و از آنجا به صورت شفاف هنگام فیلتر، ایجاد نقشه‌های فرآیند، و غیره خوانده می‌شوند. با این حال، انیمیشن یکی از جاهای دیسکو است که در حال حاضر توسط حافظهٔ موجود محدود شده است.

بر اساس تنظیمات پیش‌فرض، دیسکو تنها از 1 یا 2 گیگابایت رم استفاده می‌کند (بسته به سیستم عامل). اگر کامپیوتر شما دارای حافظه بیشتری باشد، می‌توانید از دکمه «بهینه‌سازی حافظه» برای افزایش مقدار حافظه که دیسکو می‌تواند استفاده کند، و در نتیجه حجم داده‌های قابل انیمیشن‌سازی را افزایش دهید، استفاده کنید. برای کسب اطلاعات بیشتر به «افزایش حافظه اصلی شما» مراجعه کنید.

گزینه 3: استفاده از یک فیلتر برای کاهش مجموعه داده شما
اگر می‌خواهید کنترل بیشتری بر روی کدام زیرمجموعه از داده‌های خود انیمیشن دارید، می‌توانید از یک فیلتر برای کاهش مجموعه داده خود و انیمیشن تنها بخشی از آن استفاده کنید. به عنوان مثال، می‌توانید از فیلتر بازه زمانی استفاده کنید تا مجموعه دادهٔ خود را به دو بخش، یکی برای نیمه اول و یکی برای نیمه دوم تقسیم کنید و آنها را به ترتیب یکدیگر انیمیشن بسازید.